മരിക്കുമേന്നോർപ്പിക്കുന്നദിനം,

അറിയാത്ത ദൂരം കുറിക്കുന്നവളായിരിക്കും ഞാനോ,
മരിച്ച ദിനങ്ങളിൽ ജീവിച്ചോ എന്നു വിചാരിക്കുന്ന
നേരം നീങ്ങിയിട്ടുള്ള ഒരു നിമിഷം.

എന്റെ ഉള്ളിൽ തലോടിയ വേദന,
പാതിരാത്രി വെളിച്ചത്തിൽ നീങ്ങുന്ന
ഉറക്കമുള്ള ആലോചനയുടെ
അജ്ഞാതമായ പാതയിലേക്കുള്ള വഴിതിരിച്ചലുകൾ.

ദിവസങ്ങൾ മറക്കുമ്പോൾ,
ഓരോ ഉണർവിൽ തിരിയുന്നത് ഞാനോ,
എന്നാൽ മരണം പ്രിത്യക്ഷമായി നില്‍ക്കുമ്പോൾ
മരണം മാത്രമോ?
ജീവിതം മരണത്തിൽ മറിഞ്ഞു പോകുന്നില്ലെങ്കിൽ,
എന്താണ് ഞാനെന്നുറപ്പുള്ളത്?

ആ മരിച്ച ദിനങ്ങൾ,
അവിടെ എനിക്ക് കാട്ടിയിരുന്ന
കത്തിയ കനിവുകളുടെ വാക്കുകൾ
ഇനിയും നിലകൊള്ളുന്നുണ്ടോ?
അല്ലെങ്കിൽ അതിന് മുന്നേ,
ഞാനെത്രവും തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കും,
ഒറ്റ നിമിഷം പോലും നഷ്ടമാകാതെ.

മരിക്കുവാനുള്ള ദിനങ്ങൾ,
പ്രതീക്ഷകളില്ലായ്മയുടെ സാന്നിദ്ധ്യമായും
ഞാനറിയാതെയായിരിക്കും
മരണത്തിനുള്ള പോരാട്ടം.
പക്ഷേ, മറന്നതുപോലുള്ള
ഈ ദിനങ്ങളിൽ എത്ര നിമിഷങ്ങൾ
ജീവിതത്തിന്റെ പൊർച്ചയിൽ കൊടുത്തു.

“എത്രകോടി മനുഷ്യര്‍ വാഴുന്ന ഭൂമിയാണിത്. ഇതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കാരുമില്ലാ എന്നു കരയരുത്. അങ്ങനെ കരുതുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ വിശ്വമാനവികതയുടെ ഹൃദയത്തെയാണ് നിങ്ങള്‍ ചോദ്യം ചെയ്യുക. ആരോ ഉണ്ട്... ജീവിതവുമായി നിങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന അദൃശ്യമെങ്കിലും ദൃഢമായ ഏതോ കണ്ണി. എത്ര ദൂരെയായാലും സ്നേഹത്തിന്റെ കാന്തികഹൃദയത്തിലേക്ക് ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തുന്ന ഒരു കണ്ണി...” 
― Boby Jose Kattikad

പ്രാർത്ഥന

പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവേ , ഏന്റെ അമ്മക്ക് എന്നേ  വളര്‍ത്തിയത്തുവനാണ് അറിയാവുന്നത്‌  അവനിൽ christ നെ വർത്തണ്ടെത് നിയാണ്
പൊട്ടിയ  മക്ഷിക്കുപ്പിയിൽ പൂ വയ്കുബോൾ അത് മനോഹരമായ flowerbase അകുന്നതുപോലെ , ഞങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ jesus വളര്‍ത്തി അങ്ങനെ ലോകത്തിന്റെ പ്രകാശമാകുവാൻ അങ്ങ് ഞങ്ങള്‍ക്കവേണ്ടി മദ്യസ്ത്ഥം യാജിക്കണമേ

Black Money

Swami Vivekananda

Ernesto "Che" Guevara